۱۶ نکته برای عکاسی پرتره در فضای باز و با نور طبیعی (بخش دوم):

۵- هیچ‌وقت با فاصله‌ی کانونی کم‌تر از ۵۰ میلی‌متر عکاسی نکنید

در فاصله‌های کانونی کم‌تر از ۷۰ میلی‌متر، هرچه‌قدر هم که لنز خوبی داشته باشید، عکس شما دچار نوعی اعوجاج (distortion) خواهد شد. البته این اتفاق معمولا تا ۵۰ میلی‌متر آن‌قدرها مشخص نیست و غیرطبیعی جلوه نمی‌کند. اما اگر با فاصله‌ی کانونی کم‌تر از ۵۰ میلی‌متر پرتره بگیرید، احتمالا با این سوال از سوی سوژه موجه خواهید شد که «چرا صورت من باد کرده؟»

برای این‌که متوجه منظورم شوید، عکس‌های نمونه‌ی زیر را ببینید و هیچ‌وقت از لنزهای واید برای پرتره استفاده نکنید.

۶- حواس‌تان به تراز سفیدی (white balance) باشد

تراز سفیدی، باید بسته به نوع نور تنظیم شود. تنظیم دستی وایت بالانس با اندازه‌گیری دمای نور (واحد: درجه‌ی کلوین) قابل انجام است که به دلیل دشواری و نیازمندی به تجهیزات خاص، معمولا عملی نیست. اما هر دوربین دیجیتال دارای تنظیمات پیش‌فرض مختلفی برای عکاسی در حالت‌های مختلف نور است که استفاده از آن‌ها می‌تواند تراز سفیدی عکس‌های شما را بهبود ببخشد. مثلا برای عکاسی در فضای باز، می‌توانید از تراز سفیدی حالت سایه یا ابری یا نور مستقیم خورشید استفاده کنید.

اما توصیه‌ی من این است که اگر می‌توانید، نکته‌ی بعد (شماره‌ی ۷) را رعایت کنید و تنظیمات مربوط به تراز سفیدی را در حالت اتوماتیک رها کنید تا خود دوربین میزان گرم یا سرد بودن نور و رنگ‌ها را مشخص کند.

اگر کارت خاکستری دارید، می‌توانید در هر محیطی که قرار است در آن عکاسی کنید، یک عکس هم از کارت‌تان بگیرید. این کار باعث می‌شود بتوانید، موقع ادیت عکس‌ها، تراز سفیدی درست را به راحتی تعیین کنید.

تراز سفیدی در سه حالت رنگ‌های گرم (سمت راست)، سرد (سمت چپ) و نرمال (وسط) را در عکس زیر می‌بینید.

۷- همیشه با فرمت خام (raw) عکاسی کنید

همان‌طور که می‌دانیم، فرمت معمولی عکس، تقریبا در تمام دوربین‌ها، فایل‌هایی با پَسوَند «.jpg» تولید می‌کند. اما اگر تنظیمات دوربین دیجیتال‌تان را روی عکس‌برداری با فرمت خام (raw) قرار دهید، بسته به برند دوربین‌تان فایل‌هایی با پسوند متفاوت خواهید داشت. مثلا برای من که با دوربین نیکون عکاسی می‌کنم، فرمت خام پسوند «.nef» دارد.

اما فارغ از پسوند فایل ذخیره‌شده در کارت حافظه‌ی دوربین‌تان، فرمت خام امکان اِدیت بسیار راحت‌تر عکس‌هایتان را در اختیار شما خواهد گذاشت. کافی‌ست یک نرم‌افزار ویرایش عکس که قابلیت باز کردن این نوع فایل‌ها را داشته باشد روی کامپیوتر یا گوشی موبایل‌تان نصب کنید.

دلیل این قابلیت به زبان ساده این است که در عکس‌های خام، تقریبا هیچ ادیتی در خود دوربین روی عکس انجام نمی‌شود و شما می‌توانید اطلاعات دست‌نخورده‌ی ظبط‌شده را به هر شکلی که می‌خواهید تغییر دهید. اما در فرمت‌های دیگر، بخشی از این اطلاعات عملا پردازش شده و دست شما در تغییر آن‌ها بسیار بسته‌تر است.

مهم‌ترین تنظیماتی که به راحتی در فرمت خام قابل تغییرند، تراز سفیدی و میزان نور دیدن عکس در اجزای مختلف‌اش هستند. علاوه بر این، بسته به کیفیت دوربین شما و سنسورش، فرمت خام به شما اجازه خواهد داد تا بخش‌هایی از عکس که بیش از حد یا کم‌تر از میزان لازم نور دیده‌اند (over-exposed یا under-exposed) را احیا کنید و از سفیدی یا سیاهی مطلق رها شوید. امکان تغییر تراز سفیدی با یک کلیک، باعث می‌شود موقع گرفتن عکس‌هایتان دیگر نیازی به فکر کردن در این مورد نداشته باشید و بتوانید با خیال راحت‌تر و با تراز سفیدی اتوماتیک عکاسی کنید.

در عکس‌های خام، تقریبا هیچ ادیتی در خود دوربین روی عکس انجام نمی‌شود و شما می‌توانید اطلاعات دست‌نخورده‌ی ظبط‌شده را به هر شکلی که می‌خواهید تغییر دهید.

من تقریبا تمام عکس‌هایم، از جمله پرتره‌ها، را با فرمت خام می‌گیرم و هرچه که از فایده‌های این کار بگویم، کم است. البته ممکن است در نگاه اول، عکس پردازش‌نشده به نظرتان چندان جذاب نیاید. اما اگر ادیت بلد باشید، نتیجه‌ی نهایی استفاده از این فرمت قطعا بهتر از حالت‌های دیگر خواهد بود و آزادی عمل بیش‌تری در اختیار شما قرار خواهد داد. علاوه بر این، برخلاف گفته‌ی بسیاری از دوستان عکاس، تجربه‌ی شخصی من این بوده که ادیت فایل‌های خام وقت‌گیرتر از سایر فرمت‌ها نیست و اتفاقا می‌تواند باعث صرفه‌جویی در زمان مورد نیاز برای ادیت مجموعه‌ی عکس‌هایی شود که در طول یک روز گرفته‌اید.

۸- یکی از پروفایل‌های تصویربرداری دوربین را انتخاب کنید

اگر نکته‌ی قبل را رعایت می‌کنید و با فرمت خام عکس می‌گیرید، توصیه‌ی من استفاده از پروفایل خنثی (neutral) است. چون این حالت، بیش‌ترین آزادی عمل را در ادیت به هم‌راه دارد. اما بسته به سلیقه‌تان می‌توانید از پروفایل‌های دیگر هم استفاده کنید.

اگر با فرمت‌های عادی مثل جِی‌پِگ (jpg) عکاسی می‌کنید، بهتر است از پروفایل مربوط به پرتره (portrait) استفاده کنید تا رنگ و کنتراست جذاب‌تری در عکس‌هایتان داشته باشید. البته برخی عکاسان، استفاده از حالت منظره (landscape) را حتی درمورد پرتره‌ها ترجیح می‌دهند. پروفایل‌ها و حالت‌های مختلف عکاسی را با دوربین خودتان امتحان کنید و ببینید کدام‌یک به سلیقه‌ی شما نزدیک‌تر است.

ادامه دارد…

امیدوارم این آموزش برایتان مفید بوده باشد و اگر تنها کمی به دانش شما اضافه کرده باشد، ارزشش را داشته است.

منبع: حامد مدیا