6 نکته‌ای که برای گرفتن یک عکس خوب باید رعایت کنید

به نظر شما برای خلق یک عکس زیبا چه چیزهایی لازم است؟ یک سوژه خوب؟ یک دوربین گران قیمت؟ ممکن است عکس هایی با دوربین های گران قیمتی گرفته شده باشند که کیفیتی خوبی نداشته باشند و یا عکس هایی عالی با دوربین های معمولی گرفته شده باشد!

مانند تمامی فرم‌های هنری عکاسی هم یک موضوع درونی است و ممکن است عکسی که برای یک نفر جالب است برای دیگر افراد جالب نباشد. اما چند مفهوم وجود دارد که عکاس‌ها را برای تصمیم‌گیری درمورد روش گرفتن یک عکس راهنمایی می‌کنند. این مفاهیم که به عنوان مبانی عکاسی شناخته می‌شوند، کمک می‌کنند ما ویژگی های یک عکس خوب را بشناسیم و بتوانیم عکس‌های خیلی خوبی بگیریم. در این مقاله ما شش اصل از مبانی عکاسی را برای شما شرح خواهیم داد.

ترکیب‌بندی:

ترکیب‌بندی هنر انتخاب عناصری است که باید داخل یک عکس باشند (یا نباشند). انتخاب اینکه کدام قسمت از صحنه را نمایش دهید و روی چه عناصری تمرکز داشته باشید، تماما به ترکیب‌بندی مرتبط هستند.

ترکیب‌بندی خوب با سوژه و یا تمرکز اصلی عکس شروع می‌شود. برخی اوقات اینکه یک سوژه چطور داخل عکس قرار گرفته است مهم‌تر از این است که سوژه چه چیزی است. قرار دادن سوژه در وسط قاب تقارن و الگو‌ی عکس را نشان می‌دهد و چرخاندن دوربین به گونه‌ای که سوژه در یک طرف قاب قرار بگیرد باعث می‌شود توجه بیننده به تمام عکس جلب شود.

چیزی هم که داخل عکس قرار نمی‌گیرد به همین اندازه مهم است. برخی اوقات تغییر محل قرارگیری دوربین و یا زوم کردن روی سوژه می‌تواند کمک کند عناصری که توجه را از سوژه دور می‌کنند حذف شوند و توجه بیشتری به سوژه جلب شود.

نوردهی:

یکی از ویژگی های یک عکس خوب نحوه نوردهی آن می‌باشد. سنسور یک دوربین دیجیتال (یا فیلم دوربین آنالوگ) برای عکس گرفتن نور را ضبط می‌کند. به میزان نوری که داخل یک عکس است نوردهی می‌گویند.

نورسنج یک دوربین کمک می‌کند عکاس تنظیمات مربوط به نوردهی (مانند سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو) را تنظیم کند. همچنین کامپیوتر داخلی دوربین نیز تنظیمات مناسب را در حالت خودکار انتخاب می‌کند. عکسی که خیلی تیره است کم نور (Underexposed) و عکسی که خیلی روشن است پرنور (Overexposed) خوانده می‌شود.

اما هیچ چیزی تحت عنوان نوردهی درست وجود ندارد. مانند عکاسی نوردهی نیز یک موضوع درونی است. کاهش عمدی نوردهی یک عکس ممکن است باعث شود مقداری از جزئیات عکس کاهش یابد اما در عین حال باعث ایجاد یک حس خوب در عکس خواهد شد. افزایش روشنایی عکس نیز باعث می‌شود احساس سبک بودن عکس به بیننده منتقل شود. چیزی که مسلم است، این است که از این مقادیر باید با احتیاط زیادی استفاده کنید اما محدوده نوردهی که باعث خلق یک عکس خوب خواهد شد فراتر از چیزی است که شما فکر می‌کنید.

فوکوس:

لنز یک دوربین برای اینکه عکس را در نقطه مناسب به سنسور برساند از چندین قطعه شیشه مختلف استفاده می‌کند. تنظیم فوکوس دوربین با استفاده از حالت‌های مختلف فوکوس خودکار و یا دستی به عکاس این اجازه را می‌دهد که سوژه را انتخاب کند و آن را به صورت کاملا واضح ثبت کند. اما برای اینکه عکس ما ویژگی های یک عکس خوب را داشته باشد به جز سوژه چه چیزهای دیگری باید واضح باشند؟ بعضی عکاس‌ها سوژه را به صورت کاملا واضح و پس زمینه آن را به صورت تار ثبت می‌کنند ولی برخی دیگر قسمت زیادی از عکس را واضح نگه می‌دارند. عمق میدان واژه‌ای است که برای اشاره به اینکه پس زمینه تا چه اندازه تار است استفاده می‌شود. در کنار دیافراگم، عمق میدان با استفاده از فاصله سوژه تا دوربین و اندازه سنسور هم کنترل می‌شود.

تنظیم فوکوس دوربین با استفاده از حالت‌های مختلف فوکوس خودکار و یا دستی به عکاس این اجازه را می‌دهد که سوژه را انتخاب کند و آن را به صورت کاملا واضح ثبت کند. استفاده از فاکتورهایی مانند دیافراگم و فاصله برای کنترل عمق میدان به شما این اجازه را می‌دهد پس زمینه‌ای که حواس بیننده را پرت می‌کند را تار کنید و یا تمام جزئیات را به صورت کامل ثبت کنید.

نورپردازی:

ویژگی یک عکس خوب می‌تواند نور هم باشد؛ دوربین‌ها نور را ثبت می‌کنند و به همین خاطر آشنایی با نورپردازی در عکاسی خیلی مهم است. نکته مهم این است که تمام نورها برابر نیستند. نور از زوایای مختلف با شدت‌های مختلف و حتی رنگ‌های مختلفی می‌تابد.

جهتی که نور از آن به عکس وارد می‌شود افکت‌های مختلفی ایجاد می‌کند. نوری که از جلوی سوژه می‌تابد کمک می‌کند نورپردازی سوژه به صورت مساوی انجام شود اما برخی اوقات باعث می‌شود تصویر کسل‌کننده به نظر بیاید. نوری که از کنار به سوژه می‌تابد باعث خلق سایه‌های پویایی می‌شود که جذابیت یک عکس را افزایش می‌دهد. سخت‌ترین نوع نورپردازی، نورپردازی از پشت است که استفاده از آن خیلی سخت است اما باعث می‌شود سوژه به صورت درخشان ثبت شود.

سطح نور یک روز ابری نسبت به یک روز آفتابی متفاوت است و به جز ویژگی نوردهی، ویژگی‌های دیگر عکس شما را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. نور نرم سایه‌های مینیمالی مانند سایه‌هایی که در یک روز ابری می‎بینید را در عکس شما ایجاد می‌کند. اما نور سخت سایه‌های عمیق و تیره‌ای را خلق می‌کند. اینجا نیز چیزی تحت عنوان درست یا غلط وجود ندارد اما هر دو مورد تاثیرات متفاوتی روی عکس شما می‌گذارند.

رنگ یک عکس به شدت به نور بستگی دارد و منابع نوری مختلف رنگ‌ها را تغییر می‌‎دهند. به کمک تراز سفیدی یا وایت بالانس می‌توانید کاری کنید که این رنگ‌ها تحت هر شرایط نوری سفید به نظر برسند.

زمان‌بندی:

ویژگی زمان‌بندی به شما کمک می‌کند بتوانید یک عکس خوب بگیرید. در دست گرفتن دوربین به شما این امکان را می‌دهد که زمان را متوقف کنید. تفاوت زمانی که یک عکس را می‌گیرید می‌تواند ویژگی خاص یک عکس خسته‌کننده و یک عکس خوب باشد.

لحظه‌ای که تصمیم می‌گیرید شاتر را فشار دهید، تعیین کننده زمانی است که شما تصمیم گرفته‌اید متوقف کنید؛ با زمان‌بندی مناسب می‌توانید کاری کنید که حیوانی که درحال پریدن است شناور به نظر برسد و یا سایه‌ها به شکل انتزاعی به خود بگیرند. یاد گرفتن زمان‌بندی به تمرین زیادی نیاز دارد اما استفاده از حالت عکاسی پیوسته دوربین، چند عکس با سرعت بالا می‌گیرد و بعدا می‌توانید از بین آن‌ها یکی را انتخاب کنید.

در عکاسی ثانیه‌ها و حتی میلی‌ثانیه‌ها مهم است اما مقیاس‌های بزرگ هم مهم هستند. هنگام استفاده از نور طبیعی ساعتی که در آن عکس می‌گیرید خیلی مهم است. بعد از طلوع و قبل از طلوع نور خورشید نرم و جهت‌دار است و یک تابش طلائی به تصویر می‌دهد. هنگام طلوع خورشید نور آن آبی است و هنگام غروب نیز نور آفتاب طلائی است.

قسمت زیادی از عکاسی مربوط به یادگیری است اما این موضوع به خلاقیت، الهام و انگیزه شخصی هم بستگی دارد.

منبع: نورنگار