به عنوان یک عکاس نکات مهمی وجود دارد که باید بدانید؛ فرقی نمی‌کند که یک عکاس متخصص باشید یا عکاس تازه کار. این نکات و درس‌های ساده اما کلیدی، نه تنها شما را متمایز می‌کند، بلکه به شما در رشد هنری و حرفه‌ای عکاسی کمک می‌کند. برای هر عکاس تازه کاری لازم است که این درس‌ها و نکات را یاد بگیرد و آن‌ها را تمرین کند.

۱_ تجهیزات عکاسی خود را تمام و کمال بشناسید.

شاید احمقانه به نظر برسد اما من از افراد زیادی شنیده‌ام که می‌گویند یک دوربین حرفه ای DSLR رویایی (و واقعا گران قیمت) دارند اما همیشه به طور صد درصد از حالت خودکار (auto mode) دوربین عکاسی خود استفاده می‌کنند. قبل از این که شما ناراحت شوید و بگویید عکاسی با حالت خودکار هیچ اشکالی ندارد، دستم را بالا میاورم و میگویم بله، درسته. من هم وقتی اولین دوربین DSLR خود را گرفتم از حالت اتوماتیک آن استفاده می‌کردم؛ اما خیلی سریع متوجه شدم که دوربین من ( کنونcanon 5d Mark lll ) یک دوربین فوق العاده و کمی پیچیده است که می‌تواند عکس‌های باور نکردنی را بگیرد. فقط اگر من می‌دانستم و بلد بودم که چطور کار می‌کند! بنابراین زمان بگذارید و تمام و کمال لوازم عکاسی خود را بشناسید و درباره آن ها مطالعه کنید و اطلاعات کسب کنید. شما باید بتوانید در هنگام تنظیم فریم مورد نظرتان، تنظیمات دوربین خود را بدون برداشتن چشمتان از چشمی لنز یا همان منظره یاب، تغییر دهید.
با این چند روش ساده لوازم و تجهیزات عکاسی خود را بشناسید و به راحتی با آنها کار کنید چند راه برای یادگیری تمام و کمال وجود دارد:

اول: ایزو ( ISO ) عکاسی مبتدی:

برای درک چگونگی تاثیر ایزو برروی نوردهی و شناخت یک نقطه ایزوی قابل قبول، با تنظیمات مختلف ایزو بازی کنید. این کار به شما کمک می‌کند تصمیمات درستی در عکاسی در شرایط کم نور بگیرید. بعضی از این تصمیمات در مورد ایزو ممکن است محدود به نوع دوربین عکاسی شما باشد.

دوم: نقطه مطلوب( sweet spot ) عکاسی مبتدی:

نقطه مطلوب برای لنز دوربین خود را پیدا کنید. هر لنز عکاسی، یک تنظیمات دیافراگمی دارد که در آن حالت، عکس‌ها به طور کلی شارپ‌تر از سایر حالات است. این کار به شما کمک می‌کند که بیشترین دیافراگم (کوچک ترین نقطه فوکوس) را که می‌توانید در آن عکس بگیرید و همچنان تصویر را در فوکوس نگه دارید تجزیه و تحلیل کنید. تنظیم دیافراگم، متفاوت از عمق میدان است؛ در حقیقت در نقطه مطلوب رزولوشن واقعی تصویر، شارپ‌تر است.

سوم: حداقل سرعت شاتر (Minimum shutter speed) عکاسی مبتدی:

کم‌ترین سرعت شاتری را پیدا کنید که با آن می‌توانید از دوربین خود استفاده مطلوب کنید و به تصاویری شارپ برسید. حداقل سرعت شاتر، هم به عکاسی در شرایط کم نور و هم در عکس‌های خلاقانه و یا متحرک مات به ما کمک می‌کند، آن هم زمانی که شما سه پایه عکاسی ندارید. قاعده کلی این است که در یک فاصله کانونی بالایی از لنز، عکسبرداری انجام شود.

چهارم: وزن تجهیزات و لوازم عکاسی که می‌خواهید حمل کنید:

حداکثر وزنی را که شما به راحتی می‌توانید بدون آسیب رساندن به خود، وسایل عکاسی‌تان را حمل کنید؛ پیدا کنید. بسیار پیش آمده است که یک عکاس به خاطر سنگینی تجهیزات عکاسی از بیرون رفتن و عکاسی منصرف شده است. (داستان واقعی!)

۲- نور در عکاسی مبتدی را بشناسید و درک کنید.

بعضی عکاسان فقط در نور طبیعی عکاسی می‌کنند، درحالی که دسته‌ای دیگر، فقط با استفاده از نورهای مصنوعی و دست ساز عکسبرداری می‌کنند. با این وجود عکاسانی هم هستند که با استفاده از هر دو نوع نور (نور طبیعی و مصنوعی) کار خود را انجام می‌دهند و به این طریق کارهای شگفت انگیزی انجام می‌دهند. در مورد اولویت قائل شدن بین استفاده از این دو نوع نور، هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود ندارد، اما مهم این است که بدانیم چگونه در هر دو نوع نور، عکاسی کنیم. دانستن این نکته ممکن است تنها چیزی باشد که بین شما و عکس رویایی‌تان قرار دارد.
از دیدگاه عکاسان با تجربه، دانستن چگونگی خواندن، تجزیه و تحلیل و بازی با نور و نورپردازی در عکاسی، یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین مهارت‌هایی است که هر عکاس تازه کار باید بداند. به یاد داشته باشید که از نظر فنی، همه نورها یکسان نیستند (برای مثال تنگستن یا نور فلورسنت یا نور سفید). بعضی از انواع نور برای عکاسی خوب هستند درحالی که برخی دیگر از نورها مناسب نیستند. با امتحان کردن انواع مختلف نور در عکاسی، شما خواهید دانست که چگونه نور را بخوانید، و سپس یاد خواهید گرفت که چگونه در هر یک از نورها، عکس بگیرید.

۳_ در عکاسی مبتدی اخلاق خوب را تمرین کنید.

به مردم، مکان‌ها و سوژه‌هایی که از آن‌ها عکس می‌گیرید؛ احترام بگذارید. من نمی‌توانم به شما بگویم که چقدر ناراحت می‌شوم وقتی که عکاسانی را می‌بینم (هم عکاسان آماتور و هم عکاسان حرفه‌ای) که اطرافشان را نادیده می‌گیرند و یا حتی به آن بی احترامی می‌کنند. بعضی از این بی‌احترامی‌ها می‌توانند موارد زیر باشند:
کوهنوردی کردن در جایی که قرار نبوده در آن‌جا باشند، نگه داشتن تجهیزات سنگین روی سطوح ظریف و حساس، بیش از حد اشغال کردن فضا و زیاد ماندن در مکان‌های عمومی و فرصت ندادن به دیگر گردشگران و توریست‌ها برای اینکه بتوانند از مناظر لذت ببرند.
به عکاسان دیگر توجه ویژه کنید. این عکاسان در صنعت شما و اهل این حوزه اند، حتی اگر مبتدی باشند. همه آن‌ها به همان دلایلی در حوزه عکاسی هستند که شما هستید؛ همان عشق به هنر!
این احساسات حق به جانب را کنار بگذارید که فقط به این دلیل که شما تجهیزات عکاسی گران‌تری را دارید، عکاس بهتر یا هنرمند خلاق‌تری هستید.

۴- ایمنی در عکاسی مبتدی.

همیشه حواستان به محیط اطرافتان باشد، خصوصا اگر شما یک عکاس زن هستید که تمایل دارید به تنهایی مسافرت کنید. به یاد داشته باشید، همیشه و همیشه اول ایمنی، بعد هنر.

۵- در عکاسی مبتدی خود واقعی تان باشید و صبوری را از یاد نبرید.

حتی اگر شما پروژه عکاسی برداشته‌اید و در حال انجام کسب و کار و پروژه خود هستید؛ هنرمندانه به تمام موضوعات نگاه کنید. بهتر است در هنگام عکاسی، نه تنها از عکاسان دیگر بلکه از زندگی روزمره‌تان هم الهام بگیرید. در هر لحظه از زمان، چیزهای شگفت انگیزی در اطراف ما وجود دارد. فقط به این دلیل که شخص دیگری از آن‌ها عکس نمی‌گیرد نمی‌توان آن‌ها را جذاب ندانست. به این ترتیب خارج از چارچوب محدودیت‌ها فکر کنید؛ عکس می‌گیرد، لازم نیست شما هم چارچوب سایر عکاسان را دنبال کنید.
وقتی کارتان را شروع می‌کنید، وسوسه نشوید، کار بیش از اندازه قبول نکنید و پول زیادی انتظار نداشته باشید. بله، پول خیلی مهم است، من مخالف این موضوع نیستم، اما وقت خود را برای تکمیل و رشد هنر خود صرف کنید (تا به نقطه‌ای از اعتماد به نفس برسید که خود را برای کسب درامد از عکاسی آماده ببینید)، و سپس به دنبال پول و شهرت باشید.
همچنین به هر اندازه که می‌توانید از موقعیت تان استفاده کنید؛ مفید باشید و افرادی را که در این حرفه عکاسی با شما همراه هستند، تقویت کنید. هر چه بیشتر از خود تراوش کنید بیشتر از جهان دریافت خواهید کرد! من در تمام جنبه‌های زندگی به این مانترا (mantra: آیین هندو ها) اعتقاد دارم.

منبع: دیدنگار