هر روز اتفاقاتی میوفتن که توی روزنامه ها، اخبار و تلوزیون و مجلات دربارشون می نویسن. خیلی وقتا این گزارشات و مطالب به حدی طولانی هستن که با یک نگاه به اونا سرگیجه میگیریم چه برسه به اینکه حوصله کنیم و بخونیمشون!

اینجاست که کل داستان توی یه عکس خلاصه میشه، یه عکسی که کلی زحمت پشتش هست؛ چون طبیعتا عکاس باید انقدر کارشو بلد باشه که بتونه با یه عکس کل اتفاقات و موضوعات پشت سرش رو پوشش بده، ولی بیننده فقط عکس نهایی رو میبینه و این یعنی نهایت اهمیت تصاویر در مطبوعات!

زیرمجموعه های فتوژورنالیسم یا عکاسی خبری

همین‌طور که با پیشرفت و گسترش علم و برای مطالعه‌ی تخصصی‌تر، شاخه‌های متعددی از یک رشته علمی به‌وجود اومدن، فوتوژورنالیسم هم با گذشت زمان زیرشاخه های متعددی پیدا کرده که عکاسی از جنگ و اختلافات مردمی به عنوان یکی از مهم‌ترین زیرشاخه‌ها شناخته میشه.

اگر قرار باشه درباره شاخه‌های مختلف عکاسی خبری صحبت کنیم، باید از فتوژورنالیسم ورزشی شروع کنیم که بخش قابل توجهی از اخبار روز ، چه در روزنامه و چه در تلویزیون به خودش اختصاص داده.

عکاسی ورزشی به مهارت و تجهیزات خاصی احتیاج داره و همین قضیه باعث شده تا این روزها به‌عنوان یه شغل کامل و حرفه‌ای شناخته بشه. فتوژورنالیست‌های ورزشی معمولا مختص به یک ورزش خاص هستند. به عنوان مثال: توی هند فتوژورنالیست هایی هستند که فقط کارشون رو وقف ورزش کریکت کردن که پرطرفدارترین ورزش توی هنده.

از اونجایی که خیلی از مردم به‌دنبال کردن زندگی هنرمندان و افراد معروف و سرک کشیدن توی زندگی اونا علاقه دارن، یک شاخه از عکاسی خبری کلاً به این موضوع اختصاص شده!

یک لغت ایتالیایی هم هست به اسم paparazzi که مطمئناً خیلی از شماها شنیدین، به عکاس‌هایی گفته میشه که حرفه اصلیشون این نوع عکاسیه.

یکی دیگه از شاخه‌های عکاسی خبری که این روزها توجه طرفدارهای زیادی رو مخصوصاً توی شبکه‌های اجتماعی به خودش جلب کرده، عکاسی از طبیعت یا همون عکاسی از سفره. این نوع عکاسی خبری شامل اطلاعاتی از چشم اندازها، مردم، فرهنگ، آداب و رسوم، پوشش و تاریخ اون منطقه میشه. یه چیزی رو یادتون نره، عکاسی از طبیعت یا خیلی از زیر مجموعه هاش رو ، زمانی عکاسی خبری می‌دونیم که در سفر باشیم و مثلا اتفاقی در جاده افتاده باشه و همونجا ثبتش کنیم. اینکه ما اون لحظه با گوشی یا دوربین اون عکس رو ثبت کرده باشیم هیچ اهمیتی نداره و هدف شکار لحظه هاست که عکاسی خبری رو به یکی از جالب‌ترین ژانرهای عکاسی تبدیل میکنه!

شاخه بعدی فتوژورنالیسم که به عنوان یکی از چالش برانگیزترین انواع عکاسی خبری در نظر گرفته میشه به حیات وحش اختصاص داره! عکاسی در زمینه حیات وحش ( wildlife photojournalism ) کار هر کسی نیست چون به ابزار عکاسی پیشرفته نیاز داره.

پوشش دادن تمام اتفاقات مهمی که توی یک روز میوفتن رایج ترین نوع عکاسی خبریه و طرفداران بیشتری هم داره. این نوع فتوژورنالیسم شامل رویدادهای سیاسی، تصادف، جنایات و رویدادهایی از این قبیل هست که از اون به‌عنوان spot news photojournalism یاد میشه.

داستان مصور یکی دیگه از نمونه‌های عکاسی خبری هست که شامل مجموعه عکس‌هایی که به طور لحظه‌ای یه داستان طولانی رو نقل میکنن و نیازمند این هستن که وقت زیادی روشون صرف بشه. داستان‌های مصور گاهی جملات کوتاهی را به همراه خودشون دارن که به‌فهم بهتر داستان کمک میکنه. با اینکه داستان مصور بین همه‌ی رده‌های سنی طرفدارهای خاص خودش رو داره اما نوجوان‌ها طرفداران اصلی این سبک عکاسی شناخته میشن.

دو نوع عکاس خبری وجود داره، گروه اول اونایی هستند که به استخدام روزنامه‌ها و مجلات در اومدن و گروه دوم هم اونایی که به‌طور مستقل کار میکنن و عکس هایی که میگیرن رو به روزنامه‌ها و آژانس‌های خبری دیگه میفروشن.

این روزها که همه یه گوشی هوشمند به همراه خودشون دارن و هر لحظه میتونن عکسبرداری کنن، شاید براتون جالب باشه که بدونید روزنامه ها، مجلات و سایت های خبری از عکس هایی که مردم عادی براشون ارسال میکنن هم توی اخبارشون استفاده میکنن چون ممکنه مردم با دوربین تلفن همراهشون توی صحنه ی اتفاقی حضور داشته باشن که برای روزنامه‌ها جالب توجه باشه و عکاس اونا توی اون لحظه حضور نداشته باشه!

یک عکاس خبری باید فردی خلاق و دارای قوه‌ی تخیل و ایده پردازی بالا باشه، با اینکه اون از واقعیات تصویربرداری میکنه اما این خلاقیت سبب جذابیت بیشتر و تاثیرگذاری بهتر حقیقت در ذهن بیننده می­شه!

نکته ای که در عکاسی خبری باید مورد توجه قرار بگیره اینه که ادیت‌ها و افکت‌ها نباید به گونه‌ای باشن که تصویر از حقیقت خودش دور بشه و شکل و رنگ و روی دیگه ای به خودش بگیره، حتی بعضی از افراد معتقدن که کوچک‌ترین تغییری (حتی تغییر در شدت نور عکس ) در عکاسی خبری جایز نیست.

نکته دیگه‌ای که درباره عکاسی خبری و عقب نموندن از بقیه لازمه بدونین اینه که همیشه باید گوش به زنگ باشید و از کوچک‌ترین اتفاقات هم باخبر بشین.

بارها شده که چندین عکاس خبری توی یه مراسم حضور دارن و از اتفاقات اون مراسم عکس برداری میکنن ولی فقط یه نفر هست که عکسی میگیره که در واقع همون شکار لحظه معروفه و ارزش چاپ شدن در صفحه یک مجله رو داره.

هر عکسی باید حرفی برای گفتن داشته باشه، به این معنی که هرکسی به محض اینکه اون عکسو ببینه به سرعت متوجه بشه چه مفهومی برای انتقال مورد نظر بوده.

یه ضرب المثلم هست که میگه « ارزش یک عکس از هزاران لغت بیشتره » یعنی یه عکس میتونه یه موضوع رو خیلی متقاعد کننده‌تر از هزارتا کلمه بیان کنه و دقیقا یه عکس خبری خوب همین کار رو میکنه !

منبع: دیدنگار