عکاسی از سازه ها و بناها، عکاسی معماری خوانده می‌شود و هدف از آن چگونه نگاه کردن به سازه است. دو رویکرد عمده در برخورد با این نوع عکاسی وجود دارد:    ارتفاع (the elevation) و چشم انداز (the prespective).

رویکرد ارتفاعی، سازه را بدون توجه به جزییات از نظر ساختمانی برانداز می‌کند و تصویری مستقیم و دوبعدی از نمای ساختمان به ما می‌دهد، اما رویکرد چشم انداز تاکید بر سه بعدی بودن دارد.

برنیس ابوت عکاس زن آمریکایی عکاس معماری شناخته می‌شود. او با عکاسی از ساخت مرکز روکفلر و پل جرج واشنگتن سمبل‌های نیویورک در قرن بیستم عکس‌برداری کرد. این عکس ها در آرشیتکچورال رکورد به چاپ رسیدند. پس از آن ابوت طرحی با نام « نیویورک در حال تحول » شروع کرد. این پروژه با ۳۰۲ عکس در سال ۱۹۳۹ به پایان رسید و سرانجام به عنوان کتاب عکسی منتشر شد.

عکاسی معماری نقش مهمی در تاریخ شهری و معماری دارد. از تغییر و تحول شهر‌ها و گسترش آ‌ن‌ها تا خرابی‌های حاصل از جنگ‌ها، همگی در این سبک عکاسی جای می‌گیرند.

منبع: دیدنگار