با این نکات و ترفند مفید برای عکاسی منظره، عکاسی فضای باز خود را ارتقاء دهید. شما چه یک عکاس حرفه ای باشید و چه یک عکاس آماتور، دلایل خوب زیادی وجود دارد که باعث می شود به سمت ژانر منظره گرایش پیدا کنید. مطمئنا بیرون رفتن و برگشتن به آغوش طبیعت یکی از آن دلایل است، و عده بسیاری تجربه عکاسی آرامش بخش به دور از خواسته های دنیای مدرن را یک مراقبه و اقدام خلاقانه می دانند. در این آموزش مجموعه ای از نکات عکاسی منظره مفید گردآوری شده که به شما کمک می کنند تا عکاسی فضای باز خود را ارتقاء دهید.

تنظیمات دوربین:

هیچ مُد عکاسی «صحیحی» در هنگام گرفتن عکس های منظره وجود ندارد، با این حال، در ژانر منظره از آنجا که شما اغلب زمان بیشتری برای بررسی تنظیمات خود دارید، توصیه می کنیم که دوربین خود را در مُد نوردهی دستی (M) قرار دهید، و کنترل کامل آن را به دست گیرید. به عنوان مثال، اگر از آب در حال حرکت عکس می گیرید، یک سرعت شاتر آهسته ممکن است بهتر باشد یا یک عمق میدان کم ممکن است کلید عکاسی شما باشد. اگر در نور به سرعت در حال تغییر عکس می گیرید، تنظیمات ایزوی خود را به ایزوی خودکار (Auto ISO) تغییر دهید، در این صورت همچنان می توانید سرعت شاتر و دیافراگم خود را تحت کنترل داشته باشید، اما نورسنج دوربین شما به سرعت با نور تنظیم خواهد شد. اگر دوربین شما بر روی سه پایه نصب شده باشد، فوکوس دستی با استفاده از حالت نمایش زنده (live view) نیز می تواند مفید باشد، بنابراین باز هم کنترل کامل را در دست دارید.

قفل کردن سه پایه:

سه پایه و عکاسی منظره مثل چیپس و کچاپ هستند – این دو در کنار هم خیلی خوب عمل می کنند! اگرچه ممکن است همیشه برای عکس های منظره خود لزوما به یک سه پایه نیاز نداشته باشید، اما ما توصیه می کنیم که در صورت امکان از آن استفاده کنید، چون عمل عکاسی بر روی سه پایه به شما کمک می کند تا عجله نکنید. در عکاسی منظره سریع بودن همیشه لزوما بهتر نیست، بنابراین وقت بگذارید، ترکیب بندی خود را در نظر بگیرید، و آن را بهبود بخشید تا وقتی که عالی و بی نقص شود. به همین دلیل سه پایه بسیار مهم است… و اگر می خواهید با استفاده از یک سرعت شاتر آهسته عکس بگیرید نیز مفید خواهد بود!

استفاده از فیلترها:

اگر می خواهید در مورد عکاسی منظره جدی باشید، سرمایه گذاری بر روی چند فیلتر ضروری است. انواع مختلف فیلترها در بازار وجود دارد که به شما کمک می کنند تا عکس های خود را بهبود بخشید. با این حال، سه فیلتر کلیدی که ما برای عکاسی منظره توصیه می کنیم فیلتر پلاریزه (که به کاهش درخشندگی زیاد نور کمک کرده و رنگ آبی آسمان را غنی تر می کند)، فیلتر ND (که به کاهش نور کمک می کند تا در صورت نیاز سرعت شاتر خود را کاهش دهید) و فیلتر ND کاهنده تدریجی (که آسمان را تیره تر کرده و به متعادل کردن نوردهی کمک می کند)، می باشند. همچنین سیستم های فیلتر مختلفی وجود دارند، اعم از طراحی پیچشی (اندازه شیار فیلتر را بر روی لنز خود بررسی کنید) یا فیلترهای مربعی که آنها را در یک نگهدارنده متصل به لنز خود چفت می کنید. اکثر حرفه ای ها از سیستم نگهدارنده استفاده می کنند، زیرا آنها عموما متنوع تر و باکیفیت تر هستند، با این حال، می توانند گران قیمت باشند.

اهمیت راحتی:

راحتی همه چیز است و اگر شما قصد دارید زیاد بیرون بروید، سرمایه گذاری بر روی لباس و کفش ضد آب گرم ضروری است. اگر شما لباس گرم نپوشید و خودتان را خشک نگه ندارید، عکاسی شما دچار مشکل خواهد شد – دیگر بازدهی خوبی در محل عکاسی نخواهید داشت. به همین ترتیب اگر هوا گرم باشد، کرم ضد آفتاب، آب و کلاه خوب ضروری هستند!

عکاسی تک رنگ یا مونوکروم:

برخی عکس های منظره وجود دارند که در حالت رنگی خیلی خوب از کار درمی آیند، در حالی که برخی دیگر برای سیاه و سفید ساخته شده اند. روزهای خاکستری کسل کننده که در آن بافت ها و الگوها می توانند تقویت شوند، برای عکاسی در حالت تک رنگ (مونوکروم) عالی است. در مرحله ویرایش از کانال های رنگ استفاده کنید تا بیشترین استفاده را از صحنه بکنید. ابزارdodge و burn در فتوشاپ، یک ویرایش نهایی عالی برای تقویت بافت، و ایجاد برجستگی است.

نحوه استفاده از رنگ:

ترفند استفاده از رنگ این است که سعی کنید تراز سفیدی دوربین خود را درست به دست آورید، تا بتوانید رنگ های زیبایی که در مقابل چشم خود می بینید را عینا به تصویر بکشید. همچنین می توانید آن را در داخل دوربین تنظیم کنید – اگر نمی توانید رنگ ها را دقیقا همانطور که هست ثبت کنید، ممکن است به یک تراز سفیدی سفارشی نیاز داشته باشید – یا اگر با فرمت Raw عکس می گیرید آن را در مرحله ویرایش تغییر دهید. ما همیشه توصیه می کنیم که به جای Jpeg با فرمت Raw عکس بگیرید، چون فایل های Raw اطلاعات و داده های بیشتری را در خود نگه می داند، بنابراین تصاویر شما غنی تر هستند.

به صورت واید عکس بگیرید:

مواقع زیادی در ژانر منظره وجود دارد که در آن یک لنز واید انتخاب مناسبی خواهد بود. به طور کلی یک لنز واید بر روی یک دوربین فول فریم، لنزی است که در فاصله کانونی بین ۱۵mm تا ۳۵mm دسته بندی می شود. شما می توانید از لنزهای واید در فواصل کانونی ثابت یا متغیر استفاده کنید. یک لنز واید یا عریض – همانطور که از اسمش پیداست – زاویه بازی از صحنه را نشان می دهد، بنابراین شما به المان هایی در صحنه برای پُر کردن کادر نیاز دارید. برای پر کردن آن به دنبال سوژه یا سوژه های جالب در پیش زمینه بگردید. به یاد داشته باشید که سوژه های دوردست که با چشم نزدیک تر دیده می شوند، با لنز واید خیلی دورتر به نظر خواهند رسید، بنابراین استفاده از یک نقطه جذابیت در پیش زمینه برای موفقیت تصویر بسیار مهم است. همچنین ممکن است در یک لنز واید با مشکل اعوجاج مواجه شوید، اما این مسئله هنگام عکاسی از سوژه ای با خطوط صاف و مستقیم مانند معماری ها بدتر است.

لنزهای زوم:

از طرف دیگر، یک لنز زوم با یک فاصله کانونی متوسط تا طولانی، مثلا بین ۷۰mm تا ۲۰۰mm نیز می تواند برای ژانر منظره مناسب باشد. صبح های مه آلود می توانند برای لنزهای بلند عالی باشند، چون شما می توانید ویژگی ها را در محیط برجسته کنید. همچنین لنزهای تله صحنه را فشرده می کنند، بنابراین اگر می خواهید لایه هایی را در تصویر خود بگنجانید، و نمی خواهید ویژگی های دوردست مانند وقتی که از یک لنز واید استفاده می کنید خیلی کوچک شوند، می تواند مفید باشد که یک قدم عقب بروید و با استفاده از این لنزها از یک فاصله دورتر عکس بگیرید.

بهترین شرایط:

هیچ شکی نیست که ساعت طلایی پر انرژی (مدتی بعد از طلوع و مدتی قبل از غروب خورشید) می تواند یک احساس شکست ناپذیری در شما ایجاد کند! هیچ چیزی بهتر از این نیست که رنگ ها در آسمان تغییر کنند و شما در مکان مناسب و زمان مناسبی قرار داشته باشید. برای این که شانس ثیت چنین موقعیت هایی را داشته باشید، شرایط آب و هوایی را به طور مرتب و در تمام طول سال بررسی کنید. ترکیبی از نسیم ملایم یا هوای آرام، پوشش ابر بین ۳۰ تا ۷۰ درصد، و بارندگی از قبل (حدود دو تا شش ساعت قبل، اما نه در حین عکاسی) می تواند خوب باشد.

صبح های مه آلود:

یک منبع آب بزرگ، مانند رودخانه یا دریاچه، محل مناسبی برای مه و غبار است. مه و غبار هنگامی که هوای گرم و مرطوب بر روی سطح آب سردتر جریان می یابد، رخ می دهد. مه و غبار به خصوص زمانی که بتوانید از مه بالاتر بروید، خوب هستند. تپه های اطراف آب کمک می کنند تا مه مدت بیشتری در دام بیفتد، و چنین موقعیت هایی را به رویای عکاس منظره تبدیل می کنند.

براکتینگ نوردهی:

اگر در صحنه شما تفاوت زیادی بین هایلایت ها (روشنایی ها)، تُن های میانی و سایه ها وجود دارد، در این صورت باید از براکتینگ نوردهی (exposure bracketing) استفاده کنید. این یک تکنیک ساده است که عکاسان حرفه ای برای اطمینان از نوردهی صحیح، به خصوص در شرایط روشنایی چالش برانگیز از آن استفاده می کنند. بسته به شرایط، عکس اول را به اندازه یک یا دو پله یا استاپ (stop) ناکافی نوردهی یا underexpose کنید، دومی را در نقطه وسط نورسنج بگیرید، و سومی را یک یا دو استاپ بیش از حد نوردهی یا overexpose کنید. سپس می توانید در مرحله ویرایش، نوردهی ها را با هم ترکیب کنید. بسیاری از دوربین ها یک تنظیمات برکتینگ نوردهی دارند که شما را قادر می سازد تا چندین نوردهی مختلف ثبت کنید. در مرحله ویرایش می توانید نوردهی های خود را با هم ترکیب کنید تا به یک نتیجه عالی برسید.

رنگ های ظریف:

فکر نکنید که تمام عکس های منظره شما باید یک طلوع آفتاب پرنشاط یا فضای سبز دلپذیر داشته باشند. شما می توانید رویکرد ظریف تری نسبت به عکاسی منظره داشته باشید. رنگ های پاستلی و نرم و نور تخت می توانند بسیار موثر باشند، اگر با استفاده از یک رویکرد مناسب ثبت شوند.

هوا هرطور که هست، بیرون بروید:

آب و هوای بد را بهانه نکنید… عکس گرفتن در زیر باران ممکن است تجربه عکاسی خوشایندی نباشد (علاوه بر این که باید از تجهیزات خود محافظت کنید)، اما با این حال، تصاویر منظره شگفت انگیز زیادی می توانید ایجاد کنید. از آسمان های طوفانی خاکستری و فضای تاریک و مه آلود گرفته، تا دریاهای دراماتیک در ساحل.

یک تغییر ایجاد کنید:

دفعه بعد که برای عکاسی بیرون می روید، اگر به دنبال یک تغییر منحصر به فرد در عکس های منظره خود بودید، یک آینه با خود به همراه ببرید! با انعکاس و ترکیب دو صحنه جداگانه با یکدیگر، می توانید هنر ترکیب بندی و دستکاری را بدون نیاز به استفاده از یک کامپیوتر و ویرایش عکس، ایجاد کنید.

زاویه منحصر به فرد خود را پیدا کنید:

برای همه ما پیش آمده که به یک مکان نمادین و معروف رفته ایم و بلافاصله ترکیب بندی خود را از زاویه ای که زیاد از آن عکس گرفته شده، تنظیم کرده ایم. مشکل تکرار یک ترکیب بندی معروف این است که ما سبک منحصر به فرد خود را به صحنه نمی آوریم، و به احتمال زیاد قبلا کسی آن صحنه را در شرایط بهتری ثبت کرده است! دفعه بعد که به یک مکان عکاسی منظره نمادین رفتید، تمام زوایا را بررسی کرده و سعی کنید چیز منحصر به فردی به دست آورید.

بر روی یک پروژه شخصی کار کنید:

اگرچه می تواند جالب باشد که فقط بیرون بروید و از یک منظره خوب عکس بگیرید، اما ایجاد یک پروژه ممکن است برایتان جالب باشد یا به شما جهت بدهد. به عنوان مثال، می توانید با یک موضوع، مانند فرسایش شروع کنید، و آن موضوع را در عکاسی منظره خود پیگیری و دنبال کنید. به عنوان مثال، این تصویر نوردهی دوگانه را که با یک دوربین فیلم خور فرمت متوسط برای پروژه ای به نام «جاده» گرفته شده، در نظر بگیرید. این پروژه از عکاسی منظره برای بررسی رابطه بین طبیعت و انسان، و مبارزه با جلوگیری از شسته شدن یک جاده ساحلی آسیب پذیر توسط دریا استفاده می کند.

منبع: لنزک