ترکیب بندی در عکاسی منظره
گرفتن عکس های منظره خوب از چیزی که ممکن است فکر کنید چالش برانگیزتر و سخت تر است. مردم مدام به من می گویند که وقتی بعد از ثبت مناظر به خانه برمی گردند، اغلب از نتایج ناامید می شوند. بخشی از آن ممکن است به خاطر سوژه، آب و هوا، عکاس، یا به احتمال زیاد ترکیب بندی باشد. برای کمک به بهبود ترکیب بندی های شما، در اینجا ۶ نکته مهم مطرح کردیم که خوب است دفعه بعد که با دوربین خود برای عکاسی از مناظر بیرون می روید، آنها را در نظر داشته باشید.
خطوط مورب: اول از همه، خوب است که کلمه «ترکیب بندی» را مد نظر داشته باشید. ترکیب بندی به «ماهیت اجزاء یا عناصر یک چیز» اشاره دارد، مانند محتویاتی که یک تصویر را تشکیل می دهند. در زمینه عکاسی، نظریه ها و عوامل زیادی وجود دارند که یک ترکیب بندی خوب را تشکیل می دهند. یک عنصر مهم خطوط مورب است. خطوط مورب می توانند یک ابزار مفید برای استفاده در تصاویر شما باشند. به دقت در نظر بگیرید که چطور می توانید از خطوط مورب در تصاویر خود استفاده کنید.
یک راه اثبات شده این است که نگاه بیننده را در میان کادر در امتداد یک خط مورب هدایت کنید. این خطوط می توانند از چپ به راست یا از راست به چپ باشند. آنها می توانند کمی افقی یا عمودی بوده و می توانند منحصر به فرد باشند یا در کل تصویر تکرار شوند. خطوط مورب هدایتگر می توانند راهی عالی برای اشاره طبیعی به سمت یک بخش جالب منظره شما باشند، مانند ردیف گل هایی که نگاه بیننده را به سمت یک درخت یا یک ساختمان هدایت می کنند.
اشکال هندسی: در مورد اَشکال و الگو ها، هیچ قانون سخت و سریعی برای این که همه چیز به خوبی با هم متناسب باشد وجود ندارد. در حین دیدن منظره به صورت کلی، از این که چه نوع اَشکال هندسی را می خواهید در کادر خود بگنجانید آگاه باشید. ممکن است به دنبال اَشکالی بگردید که یکدیگر را تکمیل می کنند یا با هم متضاد هستند. رابطه آنها و این که چطور ممکن است با هم مورد استفاده قرار گیرند تا به تصویر شما تعادل ببخشند را در نظر بگیرید.
قانون یک سوم: آیا تا به حال تصاویر منظره ای گرفته اید که از آنها راضی نباشید و ندانید که چرا اینطور است؟ خب، یک دلیل آن می تواند مربوط به قانون یک سوم باشد. قانون یک سوم یک تکنیک ضروری است که می تواند برای بهبود ترکیب بندی و هارمونی عکس های منظره شما استفاده شود. در واقع، این قانون شامل تقسیم تصویر شما به سه قسمت با استفاده از ۲ خط افقی و ۲ خط عمودی است. ایده این است که المان های مهم صحنه خود را در امتداد آن خطوط یا در نقطه تقاطع آنها قرار دهید. در عکس های منظره خود، سعی کنید خط افق را در یک سوم پایین و یک سوم بالای تصویر قرار دهید و ببینید کدام یک از آنها ترکیب بندی بهتری به شما می دهد. همچنین می توانید یک شیء جالب مانند یک درخت را در جایی که خطوط با هم برخورد می کنند قرار دهید. این کار یک نقطه کانونی طبیعی برای صحنه به شما می دهد.
کادربندی تصاویر: این که شما چطور عکس های منظره خود را کادربندی کنید، می تواند تفاوت بین یک عکس خوب و یک عکس عالی را به وجود آورد. هنگام کادربندی (Framing) عکس های خود، یک تصویر بصری موثر ایجاد کنید که به همان شیوه ای که در نظر دارید با بیننده ارتباط برقرار کند. از برگ ها یا شاخه های آویزان می توانید برای ایجاد یک کادر طبیعی برای شکل دادن به تصویرتان استفاده کنید. این کار به تاکید بر سوژه و پنهان کردن المان های ناخواسته در صحنه کمک می کند.
المانهای پیش زمینه: المان های پیش زمینه می توانند پویایی بیشتری به تصاویر منظره شما ببخشند. قرار دادن ویژگی هایی در پیش زمینه می تواند یک حس فاصله دوردست به عکس شما بدهد. به عنوان مثال، یک سنگ، چند گل، یا برف المان های جداگانه ای هستند که می توان برای ایجاد مقیاس از آنها استفاده کرد. یک سوژه جالب برای نشان دادن در قسمت پایین کادر خود پیدا کنید و ببینید این کار چطور ترکیب بندی تصاویر منظره شما را تغییر می دهد.
قوانین را بشکنید: احساس نکنید که مجبورید به قوانین ترکیب بندی مطرح شده در بالا بچسبید. مانند تمام قوانین، اینها نیز همیشه بهترین نتیجه را به شما نمی دهند و می توانید آنها را بشکنید. گاهی اوقات قرار دادن خط افق در امتداد مرکز کادر می تواند عکس بسیار چشمگیرتری ایجاد کند. علاوه بر این، شما حتی می توانید سوژه اصلی خود را در مرکز کادر قرار دهید. از امتحان کردن ترکیب بندی های متفاوت نترسید و آزمایش کنید تا ببینید کدام یک از آنها بهتر به نظر می رسد.
منبع: لنزک