آموزش عکاسی تک رنگ یا مونوکروم: کاهش حواس پرتی ها و انتقال احساسات بیشتر

یک صحنه تک رنگ را تجسم کنید. احتمالا سیاه و سفید بود درسته؟ آیا عکاسی تک رنگ فقط به سیاه و سفید خلاصه می شود؟ یا مثلا یک عکس با تغییرات مختلف رنگ سبز مثل تصویر بالا نیز تک رنگ به حساب می آید؟ اگرچه سیاه و سفید واضح ترین نوع عکاسی تک رنگ (Monochromatic photography) است، اما تک رنگ استفاده از هر رنگ واحد در سراسر یک تصویر می باشد. بله عکس بالا هم تک رنگ است. این نوع تصاویر ارتباطات احساسی ایجاد کرده و با کاستن تعداد رنگ های تصویر به یک رنگ از حواس پرتی های بصری کاسته و صحنه شما را ساده می کنند. تک رنگ هم در دنیای طبیعی وجود دارد و هم می تواند با پس پردازش به دست آید. این یک رویکرد مینیمالیستی با پتانسیل ایجاد تصاویر قوی است. در این آموزش عکاسی به مزیت و چگونگی ایجاد عکس های تک رنگ یا مونوکروم می پردازیم.

عکاسی تک رنگ اغلب با عکاسی سیاه و سفید مرتبط است، اما قطعا فقط به آن محدود نیست. تصویری که حاوی تُن ها (مقادیر مختلف روشنایی) و تغییرات یک رنگ خاص است، تک رنگ نامیده می شود.

چرا از تک رنگ استفاده کنیم؟

انتقال احساسات

هم رنگ و هم عدم وجود رنگ گزینه های مناسبی برای انتقال احساسات هستند. این که کدام یک از آنها را انتخاب کنید، به داستانی که می خواهید بگویید بستگی دارد. شما ممکن است تصاویر سیاه و سفید را برای صحنه های پراحساس تر و انتقال احساسات شدیدتر ترجیح دهید. به طور مشابه، یک رنگ واحد که در کل تصویر شما استفاده می شود (عکاسی تک رنگ) می تواند احساسات مختلفی را تقویت کرده یا برانگیزد. به عنوان مثال، رنگ قرمز معمولا برای نشان دادن شور، عشق، و حتی عصبانیت مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که رنگ آبی نشان دهنده احساسات تازه تر، آرام تر و رام تری است.

مهم است توجه داشته باشید که تُن های مختلف (میزان روشنایی یا تاریکی)، ته رنگ یا سایه های یک رنگ نیز احساس مورد نظر یا شدت آن را تغییر می دهند، بنابراین «احساس» رنگ را در نظر بگیرید. ته رنگ ها و سایه ها نتیجه ترکیب یک رنگ واحد با مقادیر مختلف سفید (ته رنگ) یا سیاه (سایه) هستند.

ساده کردن صحنه های شلوغ

عکاسی تک رنگ با کم کردن حواس پرتی های بصری، توانایی ساده کردن یک صحنه را دارد. باز هم، یک روند فکری آشنا که هنگام پردازش عکس های سیاه و سفید استفاده می شود. کاهش حواس پرتی های بصری، یک فرصت عالی برای تاکید بیشتر و جلوه بخشیدن به المان های ترکیب بندی در کادر، مانند بافت، شکل و فرم است.

چگونه تصاویر تک رنگ به دست آوریم؟

عکاسی

در دنیای پر جنب و جوش ما، ثبت یک صحنه تک رنگ واقعا امکان پذیر است؟ جالب است که وقتی شما شروع به جستجوی تک رنگ می کنید، خودش را نشان می دهد. بنابراین بله، همه جا در اطراف شما هست، به خصوص در مناظر شهری، فضای داخلی ساختمان ها و حتی در طبیعت. اگرچه دو مثال اول رایج تر هستند، اما سومی هم کاملا متداول است. در طبیعت، به دنبال صحنه هایی بگردید که شامل ته رنگ ها، سایه ها، و تُن های یک رنگ واحد باشند. صحنه هایی که به طور طبیعی تک رنگ هستند، پتانسیل تبدیل شدن به تصاویر قوی و جالبی را دارند.

پردازش

اگرچه صحنه هایی که به طور طبیعی تک رنگ هستند واقعی تر به نظر می رسند، اما اغلب برای دستیابی به این هدف از پس پردازش نیز استفاده می شود. پردازش تصاویر تک رنگ از دوران فیلم وجود داشته و قطعا یک روش خلاقانه جدید نیست. در دوران اولیه عکاسی، هم تُن های گرم تر (مانند سپیا) و هم تُن های سردتر (مانند آبی فیروزه ای) به دلیل مواد شیمیایی خاص در تهیه فیلم مورد استفاده قرار می گرفتند.

امروزه، دستیابی به تک رنگ بسیار آسان تر است. فرآیند مرحله به مرحله بسته به نرم افزاری که استفاده می کنید متفاوت است، اما اصول تقریبا یکسان هستند. به طور خلاصه، آسان ترین راه این است که یک عکس رنگی را به سیاه و سفید/خاکستری تبدیل کرده و سپس رنگ سیاه را با یک رنگ دیگر جایگزین کنید. اضافه بر این شما می توانید کنتراست تصویر را افزایش دهید تا قسمت های روشن را روشن تر و قسمت های تاریک را تاریک تر کنید تا تصویر برجسته تر شود.

جمع بندی

اگرچه سیاه و سفید واضح ترین نوع عکاسی تک رنگ است، اما تک رنگ استفاده از هر رنگ واحد در کل یک تصویر می باشد. این نوع تصاویر ارتباطات احساسی ایجاد کرده و صحنه شما را ساده می کنند. تک رنگ در دنیای طبیعی وجود دارد یا می تواند با پس پردازش به دست آید. این اغلب یک رویکرد مینیمالیستی تر است که پتانسیل ایجاد تصاویر قوی را دارد.

منبع: لنزک