عکاسی مد که به آن عکاسی مدلینگ هم می‌گویند، در واقع شاخه‌ای از عکاسی تبلیغاتی است که منحصرا در اختیار پوشاک، پارچه و زیورآلات است. عکاسی مد در ایران جریان شناخته شده‌ای نیست و نیاز به ابزار بسیار خاص عکاسی دارد.

ریشه‌های این سبک عکاسی را می‌توان در پرتره‌های دوره ویکتوریایی جست‌و‌جو کرد که زنان ثروتمند با لباس های فاخر و جواهرات خاص خود جلوی دوربین قرار می‌گرفتند.

یک عکاس مد وظیفه بسیار سنگینی دارد. او باید با جنس پارچه و لباسی که از آن عکس می‌گیرد آشنا باشد. نورپردازی دقیق برای نشان دادن بافت لباس ها داشته باشد و قبل از ورود مدل به استودیو همه چیز را حاضر کرده باشد. عکاس مد باید ویژگی های محصولی که معرفی می‌کند را بداند و به این ترتیب با توجه به نیاز جامعه موردنظر برای پس زمینه مدل و شیوه عکاسی خود فکر کند.

عکاسی مدلینگ در فضای باز هم می‌تواند انجام شود. “ریچارد آودون” یکی از نخستین عکاسان مد است که خارج از استودیو کار می‌کرد.

عکاسی مد همواره بر لبه تیغ هنری یا تجاری بودن در حال حرکت است. عکاسان هنری مطرح دنیا در ابتدا به عکاسی مد جذب شده اند و بخاطر دید هنری خود سرخورده شده و از این سبک فاصله گرفته اند.

منبع: دیدنگار